یه جایی توی فیلم Adrift هست که تمی از ریچارد می‌پرسه: خب! بگو ببینم تنهایی دریانوردی کردن چه طوره؟
ریچارد جواب می‌ده:
امم... مصیبت‌بار، سرد و کاملا وحشتناک! یعنی یا آفتاب‌سوخته می‌شی، یا بی‌خواب، یا دریازده و معمولا هر سه هم زمان و به طور مداوم گرسنه! همیشه خیس و بعد از چند روز هم نوبت توهمات می‌رسه...
این جاست که تمی می‌گه: پس با این اوصاف چرا انجامش می‌دی؟
ریچارد می‌گه:
یه حسی داره که نمی‌تونم توصیف‌ش کنم! خیلی عمیق و پرشوره... افق بی‌کران...
بعد از چند روز احساس تولد دوباره می‌کنم!
می‌دونی فقط خودت، باد و صدای قایق که داره اقیانوس رو می‌شکافه و پیش می‌ره...
باهیا نوعی قایق بادبانیه که رایحه اون رو هدایت می‌کنه!
به امید این که رایحه با دریازدگی‌هاش طوری رو به رو بشه که بعدش حس دوباره متولدشدن داشته باشه...