مرا به خیر تو چشم نیست

هوای کوچک‌ترمون رو داشته باشیم.

اگر هواش رو نداریم اذیت‌ش نکنیم، قوز بالا قوز نشیم براش. :)

نهااایت بی‌معرفتی

-در ادامه‌ی پست قبل-

روزهای خوش (و البته در این مورد پر از فکرمشغولی و نگرانی و ترس و اضطراب) هم‌دیگه رو قهوه‌ای نکنیم. :)

آدم‌های مهم زندگی خود را سگ نکنیم

یک موضوعی که می‌شه گفت تازگی در مورد خودم فهمیدم اینه که در برابر خوبی‌ها و کارهایی که وظیفه‌م نیست و انجام می‌دم انتظار جبران ندارم ولی اگه بخوای روت رو زیاد کنی و طلب کار شی و در موقعیت مشابه به جای خنثی بودن، بدی کنی؛ من سگ می‌شم. یعنی سگ به معنی تمام کلمه. ممکنه به روت نیارم و تو نفهمی ولی این سگی تو جونم می مونه. :)

ترم۸|بیودیزاین|الف‌و‌شین

بعد از این که موضوع پروژه رو توی «شعبه‌ی دوم شورای حل تمرین» انتخاب کردیم، برای بچه‌ها نوشتم:

 

«خدایاااااااااااااااا

تو رو خدا ما رو مثمر ثمر قرار بده😭

خدایا ما گناه داریم😭

خدایا ما چهار سال جون کندیم😭

خدایا ما سه بار دکتر ب، دو بار دکتر ر، دو بار دکتر کاف، دو بار دکتر الف، دو بار دکتر شین، یه بار دکتر الف، یه بار مهندس سین و ... رو تحمل کردیم

خدایا تو رو خدا😭❤️»

 

و سپس آه از نهاد همه‌مون بلند شد... ⁦:^)⁩

بازی برد و باخت دارد

خدایا به من کمک کن تا وقتی احساس کردم دارم شکست می‌خورم، مثل آرش ظلی‌پور نباشم.

بنده‌ی شما، رایحه.

بخخخدا فهمیدیم

به شدت نیاز دارم به چند نفر بگم که: من تضمین می‌کنم که من و همه‌ی فالورهات فهمیدیم شوهر/خواستگار داری و خیلی دوسش می‌داری و دوریش برایت مشکله و کاشکی اونو می‌بستی و نَمی‌ذاشتی هر جایی بره و ال و بل و جیمبل! بسه دیگه سر جدت! باور کن مکالمه‌ی تو با خواستگارت و محبت تو به شوهرت بعد از دو سه سال دیگه برای ما جذاب نیست. :|

کارشناسی! سر جدت بسه...

سلام دوباره بر ساعت‌های ممتد پشت‌میزنشینی برای تهیه‌ی گزارش و درد کشنده‌ی عضله‌ی بین دو کتف...

باشد که شهریور تموووووم کنم این داستان رو!

الکی

می گه که:

تموم زندگیمو فقط با یه اشاره

بهت می بخشم

این کارا برام کاری نداره

تو لب تر کن ببین من 

چه قدر دیوونه می شم

دیوونه هیچ ترسی از گرفتاری نداره

 

 

*خیلی هم ادبی و عالی! :/

به نام خدا، بیچاره شدیم رفففت!*

آیا این فقط منم که لحظه‌ی عقد برام خیلی غم‌انگیزه؟

 

 

*شوخی می‌کنم. البته که حقیقتی‌ست بالاخره! :))

بغض گلومو می‌گیرههههه

کاج ابیس عزیزم!

هم‌بازی رشید من!

به اندازه‌ی سهم خودم، از تمام شاخه‌های پرتلاش‌ت، از میوه‌های خوش‌رنگ‌ت، از بی‌زحمتی‌ت در تمام سال‌ها، عذر می‌خواهم...

ای کاش مردمان تازه‌صاحب خونه‌ی سبز هم قدر من، قدر ما تو را دوست می‌داشتند.