روزگار زد و خورد

با وجود این که مغزم خیلی درگیر حال و احوال کشوره ولی دل‌م نمی‌خواد هیچ‌جا هیچی بنویسم. نمی‌تونم هیچ نظر قطعی‌ای داشته باشم.

اما 

یه یه چیز یقین دارم. اون هم اینه که اصلا و ابدا دل‌م نمی‌خواست که توی این روزها به پلی‌تکنیک رفت و آمد داشته باشم و الحمدلله که ندارم.

این جور وقت‌ها فضای پلی‌تکنیک به شدت مسمومه، جوزده‌ست، بدون منطقه. هر چند که هر دو طرف طوری وانمود می‌کنن که دارن منطقی و متمدنانه حرف می‌زنن و رفتار می‌کنن اما این‌طور نیست...

با این حال 

دل‌م خون می‌شه از دیدن فیلم‌هایی که از پلی‌تکنیک پخش می‌شه. یعنی، دل‌م از دیدن فیلم‌های پلی‌تکنیک «هم» خون می‌شه...

 

 

 

خدایا عاقبت ما رو به خیر کن.